Ze składników mineralnych dla przeżuwaczy niezbędne są: wapń (Ca), fosfor (P), magnez (Mg), sód (Na), potas (K), siarka (S) szczegól­nie ważna przy stosowaniu mocznika, żelazo (Fe), kobalt, (Co), miedź (Cu), mangan (Mn), cynk (Zn), jod (J), molibden (Mo), selen (Se). Pierwiastki te znajdują się w paszach, lecz najczęściej w iloś­ciach zmiennych i niedostatecznych w stosunku do zapotrzebowania wysokoprodukcyjnych zwierząt. Z tego względu zawsze jest konieczne dodawanie do paszy odpowiedniej ilości mieszanek mineralnych. W paszach gospodarskich występuje najczęściej niedobór fosforu i sodu.

Na początku laktacji u krów wysokomlecznych występuje duży niedobór składników mineralnych i energii w paszy, lecz czerpią one energię (5 -8 % masy ciała) z zapasów organizmu tkanki tłuszczowej. Zjawisko to nie jest pożądane, ponieważ wpływa ujemnie na wyniki ekonomiczne, a ponadto u krów może wówczas wystąpić schorzenie zwane ketozą, powodujące spadek mleczności, Po szczycie laktacji krowy zaczynają odkładać w ciele energię (tłuszcz), toteż w tym czasie wymagają już mniejszej ilości białka w paszy (13,5 -14,5 % suchej masy).
Podstawą sukcesu gospodarczego w chowie krów jest przede wszyst­kim pełnowartościowe żywienie odpowiadające wysokości produkcji mleka. Pełnowartościowa dawka pokarmowa dla krów powinna:

  • Dostarczyć potrzebną ilość energii i białka
  • Pokryć zapotrzebowanie na składniki mineralne i witaminy A, D, E
  • Zawierać wystarczającą ilość niezbyt rozdrobnionego włókna
  • Być smakowita i nie działać ujemnie na stan zdrowia krowy i jakość mleka.

Pasze nie powinny być często i nagle zmieniane ze względu na to, że flora bakteryjna przeżuwaczy przystosowuje się do pokarmu danego rodzaju i nagła jego zmiana może być przyczyną chorób. Dlatego celowe jest przygotowywanie jednego rodzaju dawek na cały cykl produkcyjny przeżuwaczy.