Nowoczesne metody opasania bydła mają na celu z jednej strony maksymalne wyzyskanie genetycznej zdolności młodych zwierząt do szybkiego wzrostu i dobrego wykorzystania paszy, a z drugiej osiągnięcie jak największe opłacalności produkcji. Nowoczesna pasza dla bydła pozwala oba te cele osiągnąć w opasaniu intensywnym lub średnio intensywnym. W celu uzyskania wysokich dziennych przyrostów buhajków należy dostarczyć im niezbędną ilość energii i białka dzięki włączeniu do dawki pokarmowej paszy treściwej (pomijając opasanie na pastwisku) i mieszanki mineralnej.
Dzienna dawka paszy treściwej zależy w znacznym stopniu od rodzaju i jakości pasz podstawowych, tzn. powinna być większa przy skarmianiu kiszonek z traw i z liści buraczanych niż przy skarmianiu kiszonki z kukurydzy. Podawanie dużych ilości buraków, paszy treściwej lub mieszanek pełnodawkowych (sypkich albo granulowanych) z dużym udziałem zmielonych na mąkę suszów może wywołać u opasów zaburzenia trawienia w żwaczu, a w konsekwencji tego kwasicę i wzdęcia. Zapobiega temu zadawanie sieczki ze słomy lub siana w ilości 0.5 -1 kg dziennie na sztukę. Buhajki trzymane luzem mają większe zapotrzebowanie bytowe, ponieważ wzajemnie się obskakują.
Pobieranie suchej masy zależy od indywidualnych cech zwierzęcia oraz od składu dawki. Ilość pobranej suchej masy zależy zarówno od tego czy dawka złożona jest z pasz o dużej koncentracji energii, np. z dużym udziałem paszy treściwej lub kiszonki z kukurydzy bardzo dobrej jakości, lub dawki złożonej z pasz zawierających mało energii, np. kiszonki z liści buraczanych jako paszy podstawowej. Zapotrzebowanie na jednostki pokarmowe i białko uzależnione jest od dziennego przyrostu w poszczególnych przedziałach masy ciała opasów.